Eilandshoppen

Niet iedereen gaat naar een Waddeneiland om het eiland zelf. Dat viel mij op toen ik onlangs kort op Ameland verbleef. Want na afgelopen jaren Texel, Schiermonnikoog, Vlieland en zelfs Duitse eilanden te hebben bezocht, was Ameland aan de beurt om eens wat beter leren kennen.

Kaapduun

Eigenlijk had ik niet zo’n hoge pet op van Ameland. Een collega noemde het eiland heel treffend ‘verrommeld’ en dat is precies de sfeer die het uitstraalt. De expansie van vakantiewoningen, hotels, campings en horeca is hier in het verleden duidelijk niet goed in de hand gehouden en dat doet afbreuk aan het geheel. Toch heeft Ameland bij nadere kennismaking ook wel mooie kanten. Zeer bijzonder is Het Oerd, een dergelijk groot en autovrij natuurgebied kom je op andere eilanden niet tegen. Ook bijvoorbeeld het Nesser Bos met het historische Kaapduun is een mooi plekje om heen te gaan.

Bespaard voor historische blunder

Natuurmuseum Ameland

Nu las ik toevalling op internet dat de gemeente niet eens zo lang geleden het bewuste Kaapduun wilde afgraven voor de nieuwbouw van het Natuurmuseum! Gelukkig is Ameland deze historische blunder bespaard gebleven en is het Natuurmuseum herbouwd op de plek van oude museum. Nu las ik in datzelfde artikel dat dit museum volgens schatting 140.000 bezoekers moest gaan trekken. Daar was op die middag dat wij er waren weinig van te merken.
Aan het museum lag het niet. Niet altijd vind ik nieuwbouw een vooruitgang, maar het oude Natuurmuseum op Ameland kon echt niet meer. Voor een paar verstofte opgezette vogels ga ik geen vier euro entree betalen. In het nieuwe museum vind je mooie aquaria, kun je naar twee grappig geanimeerde filmvoorstellingen en ook het bezoek aan de uitkijktoren moet je zeker niet overslaan. Maar wij waren die middag volgens mij de enige bezoekers in het museum! Dat terwijl het op de boot best druk was. Waar waren al die mensen gebleven? Terug in Nes zagen we waar velen voor naar Ameland gaan: op terrasjes hangen en dure kleding en sieraden kopen! Eilandshoppen.

Het geheim van Paal 10
Van al die volle boten stapt slechts een klein deel van de bezoekers op de (elektrische!) fiets om het eiland te verkennen en de rest duikt zo ongeveer direct de kroeg, het restaurant of de kledingboetiek in. Ik hoorde iemand informeren naar ‘Paal 10′, bleek dat niet om een strandpaal maar om een kledingwinkel te gaan. Kom je op de fietspaden en in de musea bijna geen mens tegen, in Nes lijkt het op zaterdagmiddag drukker dan op de gemiddelde winkelboulevard. Wat heb je dan te vertellen als je thuiskomt? Welk jurkje je hebt gekocht en wat er op je bord lag?

Verban de terugtraprem

Op het goudgele strand...

Op Ameland kwam ik er ook achter dat fietsen met terugtraprem geheel passé is. ‘Fietsen vanaf € 5 per dag’ stond op het bordje van fietsverhuurder Nobel. Doe ons maar zo’n fiets dan. Bleek allereerst de prijs ondertussen met 10% te zijn gestegen (kom daar in je loonronde eens om!) maar was ‘het bordje nog niet aangepast’. Bleek vervolgens dat de vijf-euro-fietsen moesten worden uitgegraven vanachter een rij fietsen met versnelling die iedereen blijkbaar huurt. Toen bleek ook nog dat van die inmiddels € 5,50-fietsen er maar twee exemplaren in huis waren. Want toen mijn fiets een klein defect bleek te hebben, kreeg ik als ‘service van de zaak’ een fiets met versnelling mee omdat er geen andere was. De beste zaken lijken de fietsverhuurders te doen met de elektrische fietsen (ja, tegen een duintje op is zwaar trappen) dus zullen bij een volgend bezoek de terugtrapremmen wel helemaal zijn verbannen.Worden waddeneilandbezoekers niet een beetje decadent?

Voor het eerst gepubliceerd in april 2011 op waddenvriend.weblog.nl